ဝေဝေမာ

” ဝေဝေမာ ” ( စ/ဆုံး)
ဒီနေ့ ကျမစိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်မသိပါဘူး။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း ဒီလိုတွေဖြစ်နေလိ့ု ဒေါသထွ
က်နေမိတယ်။
ကိုယ့်သားအရွယ် ကိုယ့်တပည့်ကိုမှ စိတ်က ဒီလိုဖြစ်စရာလား၊ ကောင်လေးကြည့်ရတာသူ့ဆရာမဖြစ်နေ
တာတွေ ဘာမှသိပုံမရဘူး။ အပစ်ကင်းတဲ့ ကလေးမျက်နှာလေးနဲ့ ကျမမှာသာ လူကြီးတန်မဲ့ မကြံအပ်မစီ
ရာတွေဖြစ်နေတာ၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ သူ့ကိုဖိဆူနေတော့ သူ့ခမျာ မျက်လုံးလေးပေကလတ် ေ
ပကလတ်နဲ့ ကျမကိုပြူးကြည့်နေရှာပါတယ်။
“ကဲ ငဇော်၊ ငါ့ကိုပြူးကြည့်မနေနဲ့ ပြန်တော့ နောက်နေ့မှဘဲ စာဆက်သင်တော့မယ်” အဲ့လိုပြောလိုက်တော့
သူ့ခမျာ စာအုပ်တွေသိမ်းပြီး ထပြန်သွားလေရဲ့၊ ဒီနေ့အဖြစ်အပျက်ကို ပြန်စရရင် ဟိုး အစကနေပြောမှဖြစ်
ပါလိမ့် မယ်။
ကျမနာမည်က ဒေါ်ဝေဝေမာပါ၊ အထက(၁)က အထက်တန်းပြဆရာမပါ။ နေတာကကျောင်းနဲ့ သိပ်မနီး
မဝေးမှာပါ။ ကျမရဲ့ အမျိုးသားက ကိုမျိုးမြင့်ဖြစ်ပါတယ်။ သူကအခွန်ရုံးက ဦးစီးအရာရှိဖြစ်ပါတယ်။
သားသမီးက ၃ ယောက်ရှိပါတယ်။ သားအကြီးဆုံးက ၈ တန်း သားအလတ်က ၆တန်းနဲ့ အငယ်ဆုံးသ
မီးလေးက ၄ တန်းရောက်နေပါပြီ။
ပြောရရင် ကျမတို့မှာ အစစ အရာရာပြည့်စုံပြီး ဘာမှ လိုလေသေးမရှိပါဘူး။ကိုမျိုးကလည်း အသောက

အစား အပျော်အပါးကင်းပြီး မိသားစုကိုခင်သူပါ။ ကျမတို့လင်မယားက ငယ်ချစ်တွေပါ။ ဒီနေ့ထိ ကြီးကြီး
မားမား ဘာပြသနာမှမရှိဘဲ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေလာခဲ့တာ အိမ်ထောင်သက်ဘဲ ၁၅ နှစ်ရှိပါပြီ။
ကျမရော ကိုမျိုးပါ အသက် ၃၆ နှစ်ရှိပါပြီ။ ကျမတပည့်ဇော်ဇော်က ကျမအတန်းထဲက ၁၀ တန်းကျောင်း
သားလေးပါ။ နေတာကလည်းကျမတို့နဲ့ တလမ်းထဲ၊ သူ့မိဘတွေကလည်း ပညာတတ် အစိုးရ အရာရှိေ
တွ၊ ကျမတို့နဲ့လည်း တော်တော်ရင်းနှီးကြပါတယ်။ ကျမကဇော်ဇော့်ကို အိမ်မှာ ကျူရှင်ပြပါတယ်။
ကျောင်းက မနက်ကျောင်းဆိုတော့ ကျောင်းကပြန်တာနဲ့ ဇော်ဇော်က စားသောက်ပြီး ရင် ကျမအိမ်ကို
လာရပြီးညနေ ၅နာရီလောက်ထိ ကျမဆီမှာဘဲ စာသင်စာကျက်လုပ်ရပါတယ်။ ညနေ ကျမကလေး ၃ ေ
ယာက်ကျောင်းကပြန်လာတော့မှ စာသင်ရပ်ပြီး သူ အိမ်ပြန်ရပါ တယ်။ ဇော်ဇော် ကျမဆီမှာ စာသင်ခဲ့တာ
၉ တန်းကတည်းကပါ။ အဲဒီတုံးက ကောင်လေးက သေးသေးညှက်ညှက်လေး ဒီနှစ်မှ အရပ် ထွက်လာပြီး
မသိမသာကြီးကောင်ဝင်လာတာပါ။
ဒါပေမဲ့ မျက်နှာက ခုထိကလေးမျက်နှာလေးပါ။ ဖြစ်ပုံက ဒီနှစ်ထဲမှာမှ ဇော်ဇော်က အရပ်ရှည်လာသလို
ကျန်တာတွေလည်းကြီးလိုက်လာတာက စတာပါဘဲ။ သူက အိမ်မှာဆိုအမြဲတန်း ဘောင်းဘီကွာတားပွပွေ
တွ ဝတ်တတ်ပါတယ်။
အတွင်းခံကလည်းမဝတ်တော့ သူ့ဘောင်းဘီထဲက ဟာက သိသိသာသာကို ထင်သာ မြင်သာ ဖြစ်လာပါ
တယ်။ သူကတော့ ကလေးဆိုတော့ သိပ်ဂရုမစိုက်ဘဲ ထိမ်းထိမ်းသိမ်းသိမ်း မရှိတော့ပိုဆိုးတော့တာပေါ့။
တခါတခါမှာ စာသင် နေရင်းကို ဘောင်းဘီခြေပွထဲကနေ သူ့ဟာကို မြင်လိုက်ရရင် ရင်တွေပန်းတွေတုံတုံ
သွားရပါတယ်။
ဆိုးတာကကျမကိုယ်တိုင်က အဲဒါကို ဘဲ ကြည့်ချင်မြင်ချင်နေတာပါ။ စာသင်ပေးနေရင်းနဲ့ စာသင်တဲ့အထဲ
ကို စိတ်မဝင်စားနိုင်ဘဲ စိတ်က သူ့ဟာဆီဘဲရောက်ရောက် နေပါတော့တယ်။ သူ့ဟာကလည်း လူကသာ
ကလေး ပစ္စည်းက လူကြီးဖြစ်နေပါပြီ။ လုံးပတ်ကတော်တော်တုတ်ပြီး သာမန်အချိန်မှာ တောင် မနဲမနောြ
ကီးပါ။
ထများလာရင် မတွေးရဲအောင်ပါဘဲ။ ကျမတို့ လင်မယားလည်း အရင်ညားကာစတုံးကလို ရက်ဆက် မ
ဆက်ဆံ ကြတော့ပေမဲ့၊ တလ ၄..၅ ခါတော့ အလုပ်ဖြစ်ကြပါသေး တယ်။ အလုပ်ဖြစ်တဲ့အခါတွေမှာလ
ည်း စိတ်တိုင်းကျခဲ့ရပြီး ကျေကျေနပ်နပ်ရှိခဲ့ပါတယ်။ ကလေး ၃ ယောက်ရပြီဆိုတော့လည်းဒီကိစ္စက သိပ်ြ
ကီး အရေးမပါတော့သလိုပါဘဲ။
ကျမကိုယ်တိုင်ကလည်းမှတ်မိသလောက် သိပ် ထ တဲ့သူမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒါကြောင့်လည်း ခုဒီလို ဖြစ်ေ
နတော့ ကျမကို ကျမ ဒေါသထွက်နေရတာပါ။ တခါတခါများဘယ်လောက်ထိဆိုးလာသလဲဆို စာသင်နေ
ရင်းနဲ့ သူ့ဟာကိုကြည့် ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့လို့ အိပ်ခန်းထဲဝင် တံခါးပိတ်ပြီး လက်နဲ့အာသာဖြေလိုက်ရ
ပါတယ်။
ပြောရရင် ဒီ့အရင်က ကျမ တခါမှ ကိုယ့် ဖာသာကိုယ် လက်နဲ့တခါမှ မလုပ်ခဲ့ဘူးပါဘူး။ ကျမဒုက္ခနဲ့ကျမ
လုံးဝမနေနိုင်တော့ ဘာကြီး ဘဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ကိုအတင်းအခန်းထဲဆွဲသွင်း ပြီး ဆက်ဆံပစ်လိုက်ချင်စိတ်ပေါ
က်တာကလည်း အခါခါပါဘဲ။ ညညမှာ တရားထိုင်ပြီးဒီစိတ် တွေ ဖျောက်ဘို့ကြိုးစားပေမဲ့ အချည်းနှည်း ပါ
ဘဲ၊ ခုဆိုပိုတောင်ဆိုးဆိုးလာပါတယ်။
သူအိမ်ရောက်လာမဲ့အချိန်ကိုဘဲ မျှော်နေမိပါတော့ တယ်။ X X X X X “ဇော်ဇော်” ကျနော့နာမည် ဇော်ေ

ဇာ်ပါ။ ၁၀ တန်းရောက်ပါပြီ။ ဆရာမ ဒေါ်ဝေဝေမာက ကျနော်တို့အတန်းက အတန်းပိုင်ပါ။ နေတာကလ
ည်း တလမ်းထည်းဆိုတော့ ကျနော်က ကျောင်းကပြန်ရင် သူ့ဆီမှာ ကျူရှင်ဆက်တက်ရပါတယ်။ ၉ တန်း
ကတည်းက ဆရာမဆီမှာ ကျူရှင် တက်နေခဲ့တာပါ။
၉ တန်းတုံးကတော့ သိပ်လည်းဘာမှမသိသေးတော့ ကျနော့စိတ်တွေက ပုံမှန်ပါဘဲ။ ကျနော့စိတ်တွေစ ေ
ဖါက်ပြန် လာတာက ၁၀ တန်းရောက်မှပါ။ ကျောင်းက အကိုကြီးတွေသင်ပေးလို့လည်း ဂွင်းထုတတ်နေပါြ
ပီ။ သူတို့ပြောလို့လည်း ဟိုကိစ္စ ဒီကိစ္စ တွေ တော်တော်သိနေပါပြီ။ အကိုကြီးတွေပြောတာကတော့ ကျနော့
ဟာကလည်းတော်တော်ကြီးတယ်လို့ ဆိုတာဘဲ။
တခါကဆို သူတို့ MP4 ထဲမှာပြလို့ မိန်းမနဲ့ ယောင်္ကျား လုပ်ကြတာတွေလည်းမြင်ဘူးနေပါပြီ။ မိန်းမတွေ
ရဲ့ဟာတွေလည်း MP4 ထဲမှာ အမျိုးစုံ မြင်ဘူး ထား ပါတယ်။ အခုဖြစ်နေတာက ကျနော့ဆရာမနဲ့ပါ။ သူ
ကအိမ်မှာနေရင်တော်တော်အနေပက်စက်ပါတယ်။ ကျနော်ကလည်း သူ့သား အရွယ်၊ နောက်ပြီးတော့ င
ယ်ငယ်လေးတည်းက အမြဲဒီလိုဘဲ နေလာကြတော့ရိုးနေတာလည်းပါမှာပေါ့၊ ကျနော်ကသာ အရင်က
ဘာမှ မဖြစ်ဘဲ ဒီနှစ်ကျမှဘဲ စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်လာတာလေ။ ဆရာမက အိမ်မှာဆို အတွင်းခံ ဘရာစီယာ
ဘယ်တော့မှ မဝတ်ပါဘူး။
ပြီးတော့ အင်္ကျီဆိုလည်း၊ စပန့်သား လက်ပြတ်တို့၊ စွတ်ကျယ်သားဂျိုင်းပြတ်အကျီတို့ အမြဲဝတ်ပါတယ်။
အဲဒီတော့ သူ့နို့ကတော့ ကျနော့အတွက် မမြင်ချင်အဆုံးပါဘဲ။ နောက်ပြီး ဆရာမက ကိုယ်လုံးတော်တော်
လှတယ်၊ ကလေး ၃ ယောက်မွေးထားပေမဲ့ ပုံမပျက်သေးဘူး။ ဗိုက် လည်းသိပ်မပူဘူး။
တင်ပါးဆို လုံးကားပြီး တော်တော်ကြီးပါတယ်။နို့ကလည်း အရမ်းမကြီးပေမဲ့ သေးလည်းမသေးပါဘူး။
ကျနော့မျက် စေ့ထဲမှာတော့ တော်တော်လှပါတယ်။ ဆရာမက အသားက ဖြူဖွေးနေပြီး တခါသူ့အကျီ လ
ည်ဟိုက်ထဲက လှမ်းမြင်လိုက်ရတာ သူ့နို့သီး ခေါင်းတွေကလည်း နီရဲနေပါတယ်။ ကျနော့မှာ ဆရာမကိုကြ
ည့်ကြည့်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါ အိမ်သာထဲမှာ မှန်းမှန်းပြီး ဂွင်းထုထုနေ ရတာ ငရဲ ငအုံတွေလည်းေ
တာ်တော်ကြီးနေပြီထင်ပါတယ်။
ညအိပ်တဲ့အခါလည်း ဆရာမ ဖင်ကြီးနဲ့ နို့ကြီးကိုဘဲမြင်ယောင်ပြီး ဂွင်းဘဲ မကြာမကြာထုထုဖြစ်နေပါတ
ယ်။ အခုနောက်ပိုင်းဆို ဆရာမကိုမြင်တိုင်း MP4 ထဲမှာ မြင်ဘူးသလိုမျိုး လိုးဘဲလိုးချင်နေပါတယ်။ စိတ်
ကူး ထဲမှာလိုးနေတာလည်း အကြိမ်ပေါင်းမနဲတော့ပါဘူး။ အခုနောက်ပိုင်းမှာ ကျနော့ဟာကြီးကို ဆရာမ
ကိုပြချင်စိတ်ပေါက်လာပါတယ်။ အဲဒါ နဲ့ဘဲ မသိမသာဆရာမရှေ့မှာ စာသင်နေရင်းနဲ့ ကျနော့ဘောင်းဘီ
ထဲကဟာကြီးကို ဆရာမ မြင်အောင် မသိမသာ ဆရာမဘက် လှည့်ပြီး အောက်စ လွှတ်လွှတ် ပြထားပေး
လိုက်ပါတယ်။
မျက်နှာမှာတော့ ဘာမှ မသိတဲ့ပုံစံ ဟန်ဆောင်ရတာပေါ့။ ဆရာမလည်း ကျနော့ဟာကြီး ကို မြင်ပုံရပါတ
ယ်။ အစမှာတော့ ခတ်လန့်လန့်ပါဘဲ၊ ဘယ်အချိန်များ ထ ကောပြီး နားရင်းတီးခံရမလဲ ကြောက်နေတာ
ပါ ဒါပေမဲ့ ဆရာမ က ဘာမှမပြောဘဲ ခိုးခိုးကြည့်နေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။
အဲဒီတော့ကျနော်လည်း ပိုအကြိုက်တွေ့ပြီး သူမမြင်ခင်မှာ ကျနော့ဟာ ကြီး အသက် ဝင်လာအောင်ဆွ
ဆွပေးထားလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီလိုမြင်လိုက်ရရင် ဆရာမမှာ စာသင်တာ တွေ မှားလိုမှား ရေတွေ တစွတ်
စွတ် သောက်နဲ့ဖြစ်ကုန်ပါတယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့မျက်နှာလည်း နီရဲလာတတ်ပါတယ်။
တခါဆို မျက်နှာကြီးနီပြီး သုတ်ကနဲ ထပြီး သူ့အခန်း ထဲ ဝင်သွားပြီး တံခါးပိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကျေ
နာ်လည်း ဘာမှန်းမသိတော့ ဒီအတိုင်းငြိမ်ပြီးပေးထားတဲ့ သင်္ချာ ပုစ္စာ တွေကို ဆက် တွက် နေလိုက်ပါတ

ယ်။ တော်တော်လေးကြာတော့မှအခန်းထဲကထွက်လာပြီး နောက်ဖေးဘက်ဝင်သွားပါတယ်။
ပြီးတော့ မျက်နှာတွေ ဘာတွေ သစ်ပြီးပြန်ထွက်လာပြီး ဟန်မပျက် စာဆက်သင်ပါတယ်။ထူးတော့တော်ေ
တာ်ထူးဆန်းနေပါတယ်။ နောက်တနေ့မှာလည်း အဲဒီ လိုတခါ ထပ်ဖြစ်ပြန်ပါတယ်။ ဒီတခါတော့ ကျနော်
လည်းသိချင်တာနဲ့ အသာလေးထပြီး အခန်းတံခါးဝက အသာကပ်ပြီး နားထောင်လိုက် တော့ အထဲမှာ တ
အင်းအင်း တအားအားနဲ့ ညည်းသံလိုလိုကြားရပါတယ်။ ကျနော်လည်း ခဏနားထောင်လိုက်ပြီး ကိုယ့်နေ
ရာကိုယ် အသာ ပြန်ထိုင်နေလိုက်ပါတယ်။ ခဏကြာတော့ ဟိုနေ့ကလိုဘဲ ပြန်ထွက်လာပြီး စာဆက်သင်
ပါတယ်။ ကြည့်ရတာတော့ ဆရာမလည်း ကျနော့ဟာမြင်ပြီး ဖီလင်တွေတက်လာလို့ ကျနော်တို့လုပ်သလို
ဂွင်းဝင်ထုတယ်ထင်တာဘဲ၊ ဘယ်လိုမျိုးလုပ်သလဲတော့မသိဘူး၊ ကျနော်ကြည့်ဘူးတဲ့ ကားတွေထဲကလို
လက်နဲ့ လုပ်တာဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ အခန်းထဲကပြန်ထွက်လာပြီးတဲနောက်ဆို ဆရာမက ကြည်ကြည်လ
င်လင် ပျော်ပျာ်ရွင်နဲ့ စာဆက်သင်ပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နောက်နေ့တွေမှာ ဆရာမကိုယ်တိုင်က ကျေ
နာ်သူ့ကိုယ် လုံးကို ကြည့်စေချင်တဲ့ပုံစံပြလာပါတယ်။ စပန့်သားဘောင်းဘီ အတိုနဲ့စွတ်ကျယ်ဂျိုင်းပြတ်ေ
တွ ဝတ်လာတတ်တော့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က မမြင်ချင်အဆုံးဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ ကျနော့အရှေ့မှာ မကြာမြ
ကာ သူ့လယ်ဟိုက်ထဲက နို့ကြီးကို မမြင်မြင်အောင်ပြတတ်ပါတယ်။ တခါတခါဆိုရင် ထမီဝတ်ပြီး အောက်
စလွှတ်ပြထားပါတယ်။ မှောင်နေတော့ ပေါင်းတွင်းသားလောက်ဘဲမြင်ရပြီး အထဲထိတော့ မမြင် ရပါဘူး။ ြ
ကည့်ရတာ ဆရာမက တမင်ကိုလုပ်ပြနေသလိုပါဘဲ။ အစတုံးကတော့ ကျနော်က မမြင်ချင်ယောင်ဆော
င်ပေမဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ တော့ မထူးဇာတ်ခင်းပြီး ပေါ်တင်ဘဲ ကြည့်လိုက်တာပါဘဲ။ ဆရာမကလည်း ဒါကို
သိသိကြီးနဲ့ကို ဘာမှမပြောဘဲနေပါတယ်။ ကျနော်က လည်းခုနောက်ပိုင်းမှာ ကျနော့ဟာကြီးကို ဆရာမ ေ
ကာင်းကောင်းမြင်ရအောင်ကို တမင်ပြပြထားလိုက်ပါတယ်။ ဆရာမက ကျနော့ဟာ ကြီးကြည့်ပြီးဖီလင်
တက်လာလို့ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားပြီး ဂွင်းထုနေတဲ့အချိန်မှာ ကျနော်ကလည်း သူ့အခန်းဝမှာ သူ့အသံနားေ
ထာင်ပြီး မတ်တတ် ဂွင်းထု ထုနေတတ်ပါပြီ။ သူပြန်မထွက်လာခင် ကျနော့စားပွဲအရောက်တော့ပြန်ရ
တာပေါ့။ တနေ့မှာတော့ ဆရာမက သူ့အခန်း ထဲ ဝင်သွားပြီး ခဏနေတော့ ကျနောထလိုက်သွားတော့
ကျနော်ထီပေါက်ကိန်းဆိုက်ပါတော့တယ်။ အဲဒီနေ့က ဆရာမ တံခါး မပိတ်မိဘဲ ဖြစ်သွားပြီး တံခါးက နဲနဲေ
လးတောင်ဟနေပါတယ်။ ကျနော်လည်း တံခါးအဟထဲက အထဲကိုချောင်းကြည့်လိုက်တော့ လား လား
ဆရာမဟာ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်ကြီးကိုထောင်ဖြဲထားပြီး သူ့လက်ချောင်းနှစ်ချော
င်းက သူ့ဟာကြီး ထဲကို ထိုးထည့်ထားပြီး ခတ်သွက်သွက်ကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်နေပါတယ်။ သူ့ဖ
င်ကြီးက အခန်းတံခါးဝဖက် ခပ်စောင်းစောင်း လေး လှည့်ထားတော့ ကျနော့မှာ သူ့ဟာကြီးနဲ့ သူလုပ်နေ
တာတွေကို ကွင်းကွင်းကွက်ကွက်ကိုမြင်နေရပါတော့တယ်။ဆရာမရဲ့ ဟာကြီး က ဖေါင်းကားနေပြီး ဆီး
ခုံပေါ်မှာ အမွှေးမဲမဲတွေနဲ့ဖုံးနေပေမဲ့ အောက်ပိုင်းမှာတော့ အမွှေးမရှိဘဲ ပြောင်ပြီး ဖွေးစွတ်နေပါတယ်။
သူ့နို့နှစ်လုံး ကလည်း သူလုပ်နေတဲ့ အရှိန်နဲ့ သွက်သွက်ခါနေပါတယ်။သူ့လက်ချောင်းတွေ ဝင်လိုက် ထွ
က်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ဟာကြီးက အတွင်း သားတွေနီရဲနေပါတယ်။သူ့လက်တွေဟာလည်း အရည်တွေနဲ့
ရွှဲရွှဲ စိုနေပါတယ်။ ကျနော့မှာ ကြည့်လို့ကောင်းကောင်းနဲ့ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု လိုက်တာ ၄…၅ ချက်လောက်
ဘဲထုလိုက်ရတယ် လရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားပါတော့ တယ်။ ကျနော်ပြီးသွားပေမဲ့ ဆရာမ က လု
ပ်ကောင်းတုန်းပါ၊ ကျနော်လည်း နေရာကိုမပြန်တော့ဘဲ ဆရာမကိုဘဲ ကြည့် ကောင်းကောင်းနဲ့ ဆက်ကြ
ည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ဆရာမ က ခဏနေတော့မှ သူ့ဟာကိုသူ လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ အသားကုန်ဆောင့် ေ
ဆာင့်ထိုး ရင်း သူ့ဖင်ကြီးက လည်းတပေလောက် မြောက်ကြွ မြောက်ကြွဖြစ်ပြီး ပါးစပ်ကလည်း အီး၊ အီး၊
အီး၊ နဲ့ ရင်ခေါင်းသံကြီးထွက်ပြီး ငြိမ်ကျသွား ပါတော့ တယ်။ အဲဒီတော့မှဘဲ ကျနော်လည်း ကိုယ့်နေရာကို
ကိုယ်ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ ဒီနေ့မြင်ကွင်းကလည်း ကျနော့ဦးဏှောက်ထဲ မှာ တသက်စာ ဆွဲသွားပါ ေ
တာ့တယ်။ အဲဒိနေ့ကစလို့ နောက်နေ့တွေမှာ ဆရာမ တံခါးပိတ်ဘို့နေ့တိုင်းမေ့ပါတယ်။ ကျနော်လည်း
နေ့တိုင်း ပွဲတော်ကြီးနဲ့တိုးနေ ရတော့တာပေါ့။ X X X X X “ဝေဝေမာ” ကျမလည်း စိတ်ကိုထိမ်းဘို့ကြိုးစား
ရင်းနဲ့ဘဲ ပိုပိုဆိုးလာတာနဲ့ လွတ်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ နေ့တိုင်းလိုလို ဇော်ဇော့်ဟာကြီး ကြည့်ြ
ကည့်ပြီး ကိုယ့်လက်နဲ့ကိုယ်ဘဲ အာသာဖြေနေလိုက်တော့ နဲနဲနေသာထိုင်သာရှိလာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့အဲဒါ
သိပ်ကြာကြာမခံပါဘူး။ ကျမစိတ်ထဲမှာ ထူးဆန်းတဲ့နောက်စိတ်ရိုင်းတမျိုး ထပ်ဝင်လာပါတယ်။ အဲဒါကေ

တာ့ သူ့ကိုလည်းကျမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် အတွင်းပိုင်းတွေကို ပြချင်စိတ်ပေါက်လာတာပါဘဲ။ ဒီတခါတော့ ကျမ
လည်း ကိုယ့်ဒုက္ခကိုယ်မခံတော့ဘဲ သူ့ကိုပြဘို့လုပ်ငန်းစလိုက်ပါတော့တယ်။ အစ ပထမမှာတော့ ဘော
င်းဘီပျော့ပျော့တိုတိုလေးတွေဝတ်တာတို့ စွတ်ကျယ်ဂျိုင်းပြတ် လည်ပွတွေ ဝတ်ပြီး သူ့ရှေ့မှာ သူမမြင် မြ
င်အောင် ကုန်းပြတာတို့စလုပ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ ထမီဝတ်ပြီး အောက်စလွှတ်ထားလိုက်ပါတ
ယ်။ သူကလည်း ကျမခင်းတဲ့လမ်းကို လိုက်လျှောက်ပြီး ကျမနို့ကို ချောင်းချောင်းကြည့်တာတို့ ကျမ ဖင်ြ
ကီးကို ခိုးကြည့်တာတို့ စလုပ်လာပါတယ်။ ယုတ်မာလိုက်တဲ့ကျမက အဲဒါကိုဘဲ စိတ်ထဲမှာ အရမ်းပျော်နေ
မိပါတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ ဇော်ဇော်လည်း ကျမ ကိုယ်ခန္ဓာ ကို အရသာတွေ့လာပုံရပါတယ်။ ကြည့်တဲ့အြ
ကည့်တွေပြောင်းလာပြီး တခါတခါများ ကျမ ကြည့်နေ တာတောင် ခပ်တည်တည်နဲ့ပြန်ကြည့်နေတတ်လာ
ပါတယ်။ သူ့ဟာကလည်း အရင်ထက်ကို ပိုပိုပြီးလွယ်လွယ်မြင်နိုင်လာပါတယ်။ ကျမ အခန်းထဲဝင်ဝင်ပြီး
အာသာဖြေနေတဲ့အချိန်မှာ ဇော်ဇော် အခန်းဝရောက်ရောက်လာပြီး အထဲက ကျမ အသံကို ခိုးနားထော
င်နေတတ် တာကိုလည်း အခန်းတံခါးက သစ်သားလေးနဲနဲဟနေလို့ သူ့အရိပ်ကိုကျမမြင်နေရပြီးသိနေပါ
တယ်။ သူကတော့ကျမ သိနေမှန်း မသိပါ ဘူး။ ကျမ ပြီးပြီးဆိုတာနဲ့ သူ့နေရာသူပြန်ပြီး စာလုပ်ချင် ယော
င်ဆောင်နေတတ်ပါတယ်။ ကျမက သူ ခိုးနားထောင်နေတာသိလို့ အသံမျိုးစုံ ပိုပြီး ထွက်ပြလိုက်ပါတယ်။
နောက်ပိုင်းမှာ ဇော်ဇော် ဟာ ကျမ အခန်းရှေ့မှာ ဂွင်းထုထုနေပုံရပါတယ်။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ အဲဒီ ေ
နရာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ သူ့လရည်တွေကိုတွေ့လာရလို့ ပါဘဲ။ ကျမ သူ့ကို ဒီလောက်ပြရုံနဲ့ အားမရနိုင်တော့
လို့ တဆင့်ထပ်တက်လိုက်ပါတယ်။ တနေ့မှာတော့ ကျမ အခန်းထဲ ဝင်တဲ့အချိန် တံခါးကို မပိတ်တော့ဘဲ
နဲနဲလေးဟ ထားလိုက်ပြီးကျမလုပ်နေကျအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး လက်နဲ့ အာသာဖြေတဲ့အလုပ်ကို စ
လုပ်ပါတယ်။ ထင်တဲ့အတိုင်းပါဘဲ ခဏ လောက်ကြာတော့ ဇော်ဇော်ဟာ အခန်းဝကိုရောက်လာပါတယ်။
အခန်းတံခါးဟထားတော့ အဲဒီတံခါးကြားကနေ ရပ်ပြီးကြည့်နေ တာ ကိုမြင်နေရပါတယ်။သူကြည့်နေတာ
ကို ကျမ သိနေလေ ကျမမှာ ပိုအရသာတွေ့လေ ဖြစ်နေ ပြီး အဲဒီနေ့က ကျမ လက်နဲ့ကျမအသားကုန် ကို
စောင့်စောင့်ပြီးတော့လုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ အရင်နေ့တွေဆိုရင် ဖြေးဖြေး အရသာခံလုပ်ခဲ့ ပေမဲ့ အဲဒီနေ့ကေ
တာ့ မီးကုန် ရမ်းကုန်ကို လုပ် ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဇော်ဇော်ကိုယ်တိုင်လည်း မတ်တတ် ဂွင်းထုနေတာကိုမြင်ရပါ
တယ်။ အဲဒီနေ့က ကျမ အားလုံးပြီးသွားလို့ ထွက်လာတဲ့ အချိန်မှာ အခန်းဝမှာ သူ့လရည်တွေ အများြ
ကီးတွေ့ရပါတယ်။ သူလည်း တော်တော် ဖီလင်တွေ့သွားပုံပါဘဲ။ မဖြစ်ဘဲနေပါ့ မလား၊ ကိုယ့်အရှေ့မှာ
ကိုယ့်ဆရာမက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ခုလိုလုပ်နေတာကိုမြင်ရတဲ့ ဘယ် တပည့်က နေနိုင်မှာလည်း။ ကျမ
မှာလည်း နေ့တိုင်း သူ့လရည်သုတ်ရတဲ့ အလုပ်တခုတိုးလာပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ကျမတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ နေ့စဉ်
ဘဝလေး အဆင်ပြေနေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်နဲ့ မကြေနပ်နိုင်သူက ကျမပါဘဲ။ ကျမမှာ အခု နော
က်ထပ်အသစ်ပေါ်လာ တဲ့ဆန္ဒက ကျမတပည့်လေးနဲ့ ဆက်ဆံချင်နေတာပါဘဲ။ ဇော်ဇော်ကတော့ ကေ
လးလည်းဖြစ် သူ့ဆရာမလည်းဆရာမဆိုတော့ သူ့စိတ် ထဲဖြစ်နေတာ ဘယ်အကောင်အထည်ဖေါ်ရဲပါ့မ
လည်း။ ဒီတော့လဲ ကျမကဘဲ ကိုယ်လိုချင်တာ ကိုယ်ဖန်တီးရတော့မှာပေါ့။ ကျမက ကလေး ၃ ယောက်ေ
မွးပြီး သားကြောဖြတ်ထားတော့ ဗိုက်ကြီးလာမှာလည်းမပူရဘူးလေ။ ကျမတို့နှစ်ယောက်အချေအနေက
လည်း တယောက်ဖြစ်နေတာတွေ တယောက်က သိနေပြီး ထုတ်မပြောတာဘဲရှိပါတယ်။ ခုအချိန်မှာ သူ့ကို
လာစမ်းဆိုပြီး အကုန်ဆွဲချွတ်ပြီး တက်လုပ်ရင်တောင်ရနေပါပြီ။ အဲဒီလိုကြီးလည်းမလုပ်ချင်လို့ ဘယ်လိုအ
စပျိုးရမလည်းဆိုတာ စဉ်းစားနေတာပါ။ ဒါနဲ့ တနေ့တော့ သူ့ကိုစာသင်နေတုံး ကျမကပေါ်တင်ဘဲမေးလို
က်ပါတယ်။ “ဇော်ဇော်၊ ဆရာမကို နင် နေ့တိုင်းချောင်းချောင်းကြည့်နေတယ်မို့လား။” ဇော်ဇော်က ဘာမြှ
ပန်မပြောဘဲ ခေါင်းကိုငုံ့ထားပါတယ်။ သူဘာပြန်ပြောရမလဲ စဉ်းစားနေပုံရပါတယ်။ ကျမကဘဲဆက်ပြီး “ရှ
က်မနေနဲ့သား ဆရာမက သားကြည့်စေချင်လို့ တမင် တံခါးဖွင့်ထားတာ၊ သား ကြည့်ချင်တယ်မို့လား” အဲ
ဒီတော့မှ ကိုယ်တော်က ကျမကိုမော့ကြည့်ပြီး ခေါင်းတချက်ငြိမ့်ပြပါတယ်။ “လာ သား အခန်းထဲလိုက်ခဲ့”
ကျမက ဇော်ဇော့်လက်ကို အသာဆွဲပြီး အခန်းထဲကို ခေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကျမ အ
ကျီကို ခေါင်းပေါ်မ ချွတ်လိုက် ပါတယ်။ ပြီးတော့ ထမီကိုလည်း အောက်ပုံချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ဇော်ဇော်
က ကျမလုပ်တာတွေကို တွေတွေကြီးစိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ သူ့မျက်လုံးက ကျမ အဖုတ်ပေါ်ကနေ လုံးဝ
မခွာတော့ပါဘူး။ အဲဒီအချိန်မှာ ကျမမှာ ရှက်တဲ့စိတ်တွေ ဘယ်ရောက်နေသလည်း မပြော တတ်တော့ပါ
ဘူး။ ကျမအဖုတ်ကို စိုက်ကြည့်နေတဲ့ သူ့မျက်လုံး တွေကိုဘဲကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ ပြီးတော့

သူ့ရဲ့တီရှပ်ကို ခေါင်းပေါ်ကျော်ချွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ ကျမလုပ်သမျှငြိမ် ခံနေပါတယ်။ ကျ
မကဆက်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက် ပါတယ်။ အရင်က ဘောင်းဘီကြားကနေ မထင်မရှားမြင်ခဲ့
ရတဲ့ သူ့ဟာ ကြီးကို အခုတော့သေသေချာချာကိုမြင်နေရပါပြီ။ ကောင်လေး က အသက်သာငယ်တာ
သူ့ပစ္စည်းကတော့ စံချိန်မီပါဘဲ။ အင်းပေါ့လေ၊ အရပ်က ကျမထက်တောင်ရှေနေပြီဆိုတော့ ပစ္စည်း ကလ
ည်း အရွယ်ရောက်နေပြီပေါ့။ သူဟာကြီးက တော်တော်ကြီးပါတယ်။ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်တောင်မနေ
တာတောင်မှ လုံးပတ်က တော်တော် တုတ်ပါတယ်။ တောင်လာရင် ကိုမျိုးဟာထက်တော့ သေးမယ် မထ
င်ပါဘူး။ ကျမက သူ့ရှေ့မှာ ငုတ်တုတ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ ဟာကြီးကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျ
မလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်တာနဲ့ သူ့ဟာက ချက်ချင်း အသက်ဝင်လာပါတယ်။ ခုနက နဲနဲ ပျော့တော့ တော့ဖြ
စ်နေတဲ့ဟာက ချက်ချင်းကို မာတင်းလာပါတယ်။ ကျမလည်း လက်နဲ့ဖွဖွလေးဆုပ်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်
ဖြေးဖြေးလေး ဂွင်းထု ပေးနေလိုက်တော့ သူ့မှာ ခါးကိုကော့ကော့ပေးလာပါတယ်။ သူ့ပစ္စည်းကလည်း
ကျမ လက်တဆုပ်အပြင်ကို နောက်ထပ် ၂ လက္မ လောက် ပိုရှေထွက်နေပါသေးတယ်။ ပြီးတော့ ကိုမျိုး
တို့လို အရေဖျားနဲ့ဖုံးမနေဘဲ သူ့ဒစ်ကပြုတ်နေပါတယ်။ ကြည့်ရတာ ငယ်ငယ် ကတည်းက အရေဖျားလှီး
ထားသလိုပါဘဲ။ ကျမကသူ့ထိပ်ဖျားကို ကျမပါးစပ်ထဲ ငုံလိုက်ပြီးပါးစပ်ထဲမှာတင် လျှာနဲ့မွှေ့ပြီး ကလိ ေ
ပးနေ လိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ တကိုယ်လုံးကော့ထိုးပြီး နိဗ္ဗါန်ရောက်နေပုံပါဘဲ။ သိပ်တောင်မကြာလို
က်ပါဘူး ဇော်ဇော်တယောက် ကော့ထိုး ကော့ထိုး ဖြစ် လာပြီး တအီးအီးနဲ့ သူ့ဟာကြီးထဲက လရည်တွေ
ကျမပါးစပ်ထဲကိုပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။ ကျမလည်း သူ့လရည်တွေကို အကုန် မြို ချပစ်လိုက် ပါတ
ယ်။ ဇော်ဇော်က ကျမကိုအားနာသလိုမျိုး မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ ကြည့်လာပြီး “အား၊ ဆရာမ၊ ကန်တော့နော်၊
ကန်တော့” “ဟင်း၊ ဟင်း၊ ကန်တော့စရာမလိုပါဘူးကွယ်၊ မင်းလရည်တွေကို ဆရာမက သောက်ချင်နေ
တာကြာပြီကွ” ဇော်ဇော့်ရဲ့ဟာကြီးက ကျမလက်ထဲမှာ ပျော့စိပျော့ဖတ်လေးဖြစ်လာတော့မှ ကျမက လွှ
တ်လိုက်ပြီး “ကဲ၊ သားက ဒီတခါ ဆရာမဟာကို သေသေချာချာလေ့လာနော်” ဆိုပြီးကျမ ကုတင်ပေါ်မှာ
လှဲအိပ်ချလိုက်ပါတော့တယ်။ X X X X X “ဇော်ဇော်” ကျနော်လည်းဆရာမပြောသလိုဘဲ ဆရာမရဲ့ ဟာြ
ကီးကို ထိုင်ပြီးသေသေချာချာလေ့လာလိုက်ပါတယ်။ ဆရာမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေါင်းဖေါင်းကြီးနဲ့ ခြေေ
ထာက်ကို အောက်ချထားတော့ အကွဲကြောင်းကလေးတကြောင်းဘဲမြင်ရပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ရဲ့အပေါ်ပို
င်း မှာတော့ အမွှေးက မဲနက်နေပြီးတော်တော်ထူပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အောက်ပိုင်း အကွဲကြောင်းတလျောက်
မှာတော့ ဘာအမွှေးမှမရှိဘဲ ပြောင်ရှင်းနေပါတယ်။ ဆရာမက “သား၊ ဒီအတိုင်းကြည့်မနေနဲ့ ကိုင်ကြည့်
ဦးလေ။” ကျနော်က ဆရာမပြောသလို သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နဲ့ အသာလေးတို့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။
သူ့ စောက်ဖုတ်က နုအိနေပါ တယ်။ ကျနော်က သူ့စောက်မွှေးတွေပေါ်ကိူ လက်တင်လိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးေ
လး ပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ ဆရာမက ငြိမ်ခံနေပါတယ်။ သူ့စောက် မွှေးတွေက မဲနက်ပြီးထူနေပေမဲ့ ကိုင်ြ
ကည့်လိုက်တော့ကြမ်းမနေဘဲ နုနုလေးဖြစ်နေပါတယ်။ ကျနော်လည်း ကိုင်လို့ကောင်း ကောင်းနဲ့ ဆက်ပြီး
ပွတ်ပေးနေလိုက်ပြီး တခါတခါမှာ အောက်ပိုင်းက အကွဲကြောင်းပေါ်ကိုလည်း ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။
ဆရာမက “သား ခုလိုမျိုး မိန်းမ ဟာတွေမြင်ဘူးလား” “အပြာကား ရုပ်ရှင်ထဲမှာတော့တွေ့ဘူးတယ်” “ေြ
သာ်၊ မင်းက အပြာကားတွေ ဘာတွေလည်း ကြည့်ဘူးပြီပေါ့၊ ဟုတ်လား၊ ဆရာမက ဘာမှမသိတဲ့ကေ
လးလေးမှတ်နေတာ” “ဒါပေမဲ့အပြင်မှာတော့ခုမှ မြင်ဘူးတာ၊” ဆရာမက စကားတပြောပြောနဲ့ သူ့ရဲ့ ခြေေ
ထာက်နှစ်ချောင်းကို ကုတင်ပေါ်ထောင်တင်လိုက်ပြီး နဲနဲကားလိုက်ပါတယ်၊ အဲဒီတော့မှ ဆရာမရဲ့ အဖု
တ်က နဲနဲလေးဟလာပြီး သူ့အကွဲကြောင်းထိပ်မှာ အစေ့သေးသေးလေးကို မြင်လာရပါတယ်။ ကျနော်က
အဲဒီ အစေ့လေး ကို လက်ညှိုးနဲ့ တို့ကြည့်လိုက်တော့ ဆရာမ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ ဆရာမရဲ့စော
က်စေ့ထိပ်ကလေးကလဲ နီရဲတွတ်နေပါတယ်။ ပေါင်ကိုထောင်ပြီးဖြဲထားတော့စောက်ဖုတ် အပြားကြီးကလ
ည်း အကြီးကြီးဖြစ်နေပါတယ်။ အကွဲကြောင်းက ခုနလိုစိမနေတော့ဘဲ ဟနေ တော့ နီရဲနေတဲ့ အတွင်း
သားတွေကိုမြင်နေရပါတယ်။ အဲဒီအတွင်းသားလေးတွေက အရည်စိုစိုနဲ့ အရောင်လက်နေပါတယ်။ ကျေ
နာ်က အဲဒီကြားထဲလက်ထည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဆရာမက အင်းကနဲ အသံရှည်ကြီးနဲ့ ညည်းလိုက်ပြီး သူ့ေ
ပါင်နှစ်ချောင်းလုံးကို သူ့လက် နှစ်ဘက်နဲ့ ဒူးခေါက်ခွက်ကနေ ဆွဲဖြဲထားလိုက်ပါတယ်။ ဆရာမက ကြိုက်ပုံ
ရတာနဲ့ ကျနော့လည်း လက်ကို ဆရာမရဲ့ အဖုတ်ကြားထဲ ထည့်ပြီး အပေါ်အောက်ဆွဲဆွဲပြိး ပွတ်ပေးနေ
လိုက်တော့ ဆရာမမှာသူ့တင်ပါးကို ဖြေးဖြေး လေး မြောက်ကြွမြောက်ကြွ လှုပ်ပေးနေပြီး “ကောင်းလိုက်

တာ သားရယ်၊ ဆက်လုပ်၊ ဆက်လုပ် အဲ့လိုလေးဆက်လုပ်ပေးနေနော်၊ အီး၊ အား၊ ရှီး… ကောင်းလိုက်
တာ၊” ကျနော်က နောက်လက်တဘက်နဲ့ သူ့စောက်စေ့လေးကိုပါ ဖွဖွလေးထပ်ပွတ်ပေးလိုက်တော့
ဆရာမ ဖင်ကြီး ထွန့်ထွန့်လူးလာပြီး “အမလေး၊ သားရေ၊ ဘယ်လိုလုပ်နေတာလည်း၊ အူး….ကောင်းလို
က်တာ၊အမလေး၊ အမလေး၊ အမလေး၊ လုပ်ပါ၊လုပ်ပါ၊ နာနာလေး ပွတ်ပေးပါ၊ အား…….ကောင်းတယ်၊
အရမ်းကောင်းလွန်လို့ပါ၊ မရပ်လိုက်နဲ့နော်၊” ဆရာမ ပါးစပ်က တရစပ်အော်နေသလို သူ့ဖင်ကြီးကလ
ည်း တအားကို ထွန့်ထွန့်လူးနေပါတော့တယ်။ ကျနော်လည်း သူအော်လေ ပိုအားစိုက်လုပ်လေနဲ့ တော်ေ
တာ်လေးကြာလာတော့ ဆရာမ တကိုယ်လုံး ကုတင်ပေါ်ကနေ ကြွကြွတက်လာလိုက် ဝုန်းကနဲပြန်ကျလို
က် နဲ့ ဖြစ်လာပြီး ခနလေးနေတော့ ကျနော့လက်ကို အတင်းတွန်းထုတ်ပြီး သူ့ဒူးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲစေ့လိုက်ြ
ပီး ဘေးတိုက်ကွေးကွေးလေးလှဲ အိပ်နေလိုက်ပါတယ်။ အသက်ကိုပြင်းပြင်းရှူနေပြီး သူ့တကိုယ်လုံးကလ
ည်း တခါတခါ ဆပ်ကနဲဆပ်ကနဲ တုံတုံနေတာကိုတွေ့ရပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူဖြစ်နေတာ ကို ကြည့်ေ
ကာင်းကောင်းနဲ့ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်ပါတော့တယ်။ ၅ မိနစ်လောက်ကြာတော့မှ ဆရာမအသက် ရှူသံမှန်
လာပြီး ကျနော့်ကို ကုတင်ပေါ်လှမ်းခေါ်ပါတယ်။ ကျနော်က ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်တော့ ကျနော့ကိုဖက်ြ
ပီး သူဆက်အိပ်နေပါ တယ်။ ကျနော်က သူ့အဖုတ်မွှေးတွေကြားကျနော့လက်နဲ့ဆော့ကစားနေလိုက်ပါတ
ယ်။ ဆရာမက “သားဇော်၊ မင်းလုပ်ပေးတာကောင်းလိုက်တာ.. ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ ကလေးရယ်၊”
လို့ပြောပြီးကျနော့ကိုနမ်းပါတယ်။ ကျနော့ပါးတွေကို အရင်နမ်းပြီး နောက်တော့ ကျနော့ နှုတ်ခမ်းကို အြ
ကာကြီး စုပ်ပြီးနမ်းပါတယ်။ ဆရာမ နမ်းတာ တော်တော်ခံလို့လည်းကောင်းပါတယ်။ နမ်းနေရင်း သူ့လျှာ
က ကျနော့ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာပြီး ကျနော့လျှာကို ကလိပါ တယ်။ ကျနော်လည်း အားကျမခံ ဆရာမလုပ်
သလို ပြန်လုပ်ပေးလိုက်တော့ ဆရာမက အရမ်းသဘောတွေကျသွားပြီး၊ “အင်း ဆရာမ တပည့်က ေ
တာ်တော်တတ်လွယ်တာဘဲ၊ သင်တောင်မသင်ရသေးဘူး ဆရာဖြစ်နေပြီ” “ဆရာမ နမ်းသလိုနမ်းရတာေ
ကာင်းတယ် ဆရာမရဲ့” ဆရာမက နမ်းနေရင်းနဲ့ ကျနော့ လီးကို သူ့လက်နဲ့ စုပ်ပြီး တခါဂွင်းဖြေးဖြေးလေး
ထုပေးနေပြန်ပါတယ်။ ကျနော့လီးကလည်း ဒင်ပြည့် ကျပ်ပြည့် ပြန်တောင်နေပြန်ပါပြီ။ဒီတခါတော့
ဆရာမက နမ်းတာရပ်လိုက်ပြီး “လာသား၊ တို့တွေ နောက်တမျိုးလုပ်ရအောင်” ဆရာမက ကျနော့ကိုပက်
လက်ကလေးဆွဲလှဲလိုက်ပြီး ကျနော့လီးကို နဲနဲထပ်စုပ်ပါတယ်။ ဒီတခါတော့ တတွေးရွှဲရွှဲ နဲ့ကျနော့လီးကို
စုပ်ထားပြီး ဆရာမက ကျနော့အပေါ်ကိုခွလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ကျနော့လီးနဲ့သူစောက်ဖုတ်ဝကို တေ့လို
က်ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ ဆရာမစောက်ဖုတ်က အရည်တွေရွှဲနေတာကတကြောင်း
ကျနော့လီးကို တံတွေးသုတ်ထားလို့ကတကြောင်း ကျနော့လီးဟာ ဆရာမ စောက်ဖုတ်ထဲကို လျောလျော
ရှူရှူ ဘဲဝင်သွားပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ဖြေးဖြေးချင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပါတော့တယ်။ ဆရာမအဖု
တ်ကြီးနဲ့ အဲ့လို လုပ်ပေးနေတဲ့ အရသာကကောင်းလိုက်တာ ကျနော့လီး ကို ဆရာမအဖုတ်က ပီပီပြင် ငုံ
ထားပြီး စီးစီးပိုင်ပိုင်နဲ့တော်တော်ကို အရသာရှိလှပါတယ်။ အစမှာတော့ မှန်မှန်ကလေး ထိုင်ထ လုပ်နေရ
င်း သွင်းထုတ်လုပ်နေရာက ခန နေတော့ အရှိန်မြန်လာပါတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း အီး.အား အီး.အား နဲ့အ
သံတွေထွက်လာပါတယ်။ နောက်တော့ ကျနော့ ပုခုံးပေါ် လက်လှမ်းထောက်ပြီး ကုံးကုံးကြီး သူ့အဖုတ်နဲ့
ကျနော့လီးကို အသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်၊ အသားအသားချင်းရိုက်တဲ့ အသံတွေ ကလည်း တဖျော
င်းဖျောင်း ဆရာမ အော်သံကလည်း တအားအားနဲ့ သံစုံမြည်နေပါတော့တယ်။ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး
ကျနော့လီး တချောင်းလုံးတွင်မက ကျနော့ တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေထပြီး ကျနော့လရည်တွေ ထိမ်းမနို
င် သိမ်းမရ ဆရာမ အဖုတ် ထဲကို ပန်းထွက် သွားပါတော့တယ်။ ကျနော်အဲ့လိုပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာ ဆရာမ
က အရသာတွေ့ နေတုံးပါ။ မီးကုန်ရမ်းကုန် ဆောင့်နေတုန်း ကျနော်က ပြီးသွားပြီးလီးကပျော့သွားတော့
ဆရာမမှာ အားမလိုအားမရဖြစ်သွားပုံရပါတယ်။ ကျနော် နားနေတုံးမှာ ဆရာမက ကျနော့ကိုဖက်ပြီး တ
ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သတ်ပေးနေရင်းနဲ့ “သားက စိတ်ကို လွှတ်လိုက်တာကိုး။ မိန်းမတွေကို လိုးရင် အဲ့လိုစိ
တ်ကို မလွှတ်ပစ်လိုက်ဘဲ ကိုယ်ကပြီးမသွားအောင် ထိမ်းထားရ တယ်ကွ။” “သားလည်း ထိမ်းတာဘဲ
ဆရာမရဲ့၊ ဆရာမလုပ်တာက ကောင်းလွန်းတော့ ဘယ်လိုမှ မထိမ်းနိုင်ဘဲ ထွက်သွားတာ၊ ဆရာမ မေ
ကာင်း လိုက်ဘူးမို့လား၊ စောရီးနော်ဆရာမ” “ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ်၊ သိပ်ပြည့်ပြည့်ဝဝ မကောင်း
လိုက်တာပါ၊ ရတယ်သား၊ မင်းကခုမှ စလိုးတာဆိုတော့ဘယ်ထိမ်းနိုင်ဦးမှာ လည်း၊ နောက်ဆို ထိမ်းနိုင်
သွားမှာပါ။ အဲဒီတော့မှကောင်းကောင်း ကြာကြာလိုးပေးနော်၊ ကြားလား” “ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမ” ဆရာမက

အခန်းအပြင်ကို ကိုယ်တုံးလုံးကြီးထွက်သွားပါတယ်၊ ပြန်ဝင်လာတော့ ဇလုံတလုံးနဲ့ ရေယူလာပြီး တဘက်
အသေးလေးနဲ့ ကျနော့တကိုယ်လုံးကို နေရာအနှံ့ ရေဖတ် တိုက်ပေးပါတယ်။ မင်းဒီအတိုင်းပြန်သွားရင် ေ
စာက်ရည်အနံ့တွေနဲ့ မင်းအမေ ရိပ်မိသွား လိမ့်မယ်၊ ခုတော့ သန့်သွားပြီ ပြန်လိုက်တော့နော်။ ဆရာမက
ပြန်တော့ဆိုမှဘဲ ကျနော့လီးက ပြန်မာစ ပြုလာပြန်ပါတယ်။ ကျနော်က “ဆရာမ နောက်တခါလောက်လု
ပ်ကြည့်ဦးမယ်လေ” “အမလေး၊ ကိုယ်တော် အချိန်ကိုလည်းကြည့်ဦး၊ ၅ နာရီထိုးတော့မယ်၊ မင်းညီတွေ
ညီမတွေ ပြန်လာတော့မယ်ကွ၊ နောက်နေ့မှနော်” ကျနော်လည်းအဲဒီနေ့ကတော့အဲဒီလောက်နဲ့ဘဲ ပြန်ခဲ့ရ
ပါတယ်။ X X X X X “ဝေဝေမာ” ဇော်ဇော်နဲ့ စလိုးခဲ့ရတဲ့ အဲဒီနေ့ကတော့ ကျမမှာ သူ့လက်နဲ့သာ တချီပြီး
ခဲ့ရပြီး သူ့လီးနဲ့ကတော့ မပြီးတပြီးနဲ့ဘဲကျေနပ်ခဲ့ရပါတယ်။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ်တအားလိုး ချင်နေတဲ့ ကို
ယ့်တပည့်လေးကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင်လိုးလိုက်ရလို့ ကျမ တော်တော်ကြီးကိုကျေနပ်ခဲ့ရပါ တယ်။ အဲဒီနေ့က
သောကြာနေ့ဆိုတော့ အဲဒီညမှာ ကိုမျိုးကလည်း တချီ ကောင်းကောင်း လိုးပေးပါသေးတယ်။ ကျမမှာ
နေ့လယ်က ဇော်ဇော့် ကိုလိုးထားတာကိုပြန်မြင်ရောင်နေပြီး အဲဒီညက ကိုမျိုးလိုးအပြီးမှာ သူ့ကိုပြန်ဆွပေးြ
ပီး အပေါ်က အသားကုန်တက်လိုးခဲ့ပါ သေးတယ်။ ကျမမှာတော့ နေ့ရောညရော ကောင်းကောင်း အလိုး
ခံလိုက်ရတော့ နောက်နေ့မှာ အိမ်အလုပ်တွေကို မမောနိုင် မပန်းနိုင် သီချင်း တဆိုဆိုနဲ့ ပျော်ပျော်ကြီးလု
ပ်နေလို့ ကိုမျိုးကတောင် “ဟ၊ ငါ့မိန်းမ ဒီနေ့တယ် ရွှင်နေပါလား၊ ထီတွေဘာတွေပေါက်ရင်လည်း မောင့်
ကိုပြောဦးနော် လျှိုမထားနဲ့” လို့ပြောယူရပါတယ်။ ကျမပေါက်တဲ့ထီက သူ့ကိုပြောလို့ဖြစ်တဲ့ထီမှ မဟုတ်
တာနော့။ နောက်နေ့တွေက စနေ၊ တနင်္ဂနွေဆိုတော့ဇော်ဇော့် ကို စာမသင်ရတဲ့ရက်တွေပါ။ ကျမကေ
တာ့ ကိုမျိုးရှိနေလို့ ၂ ညလုံး အလိုးခံရလို့ အဆင်ပြေနေပေမဲ့ ဇော်ဇော့်မှာတော့ မနေ့ကမှ သောက်ဖူး လို
က်တဲ့ ဆားငံရေကို တအားသောက်ချင်နေပုံပါဘဲ။ စာမသင်ရပေမဲ့ တနေကုန် ကျမတို့အိမ်ကိုဘဲ ဝင်လိုက်
ထွက်လိုက် ကျမ ကလေးတွေနဲ့ ကစားလိုက်နဲ့ ကျမဆီက အခွင့်အရေးများရမလားလို့ သူ့ခမျာ ကျိုးစားေ
နရှာပါတယ်။ ကျမလည်း ကျမကို မစို့မပို့ လုပ်ခဲ့ တဲ့သူ့ကို ဒါဏ်ပေးတဲ့အနေနဲ့ ဒီအတိုင်းဘဲကြည့်နေလိုက်ြ
ပီး စိတ်ထဲကတော့ကြိတ်ရီနေလိုက်ပါတယ်။ သူ့ခမျာတော်တော်သနား ဘို့လည်း ကောင်းပါတယ်။ ကျမ
ကိုခိုးကြည့်လိုက် ကိုမျိုးကို ခိုးကြည့်လိုက် နဲ့၊ သူ့ကိုနဲနဲသနားသွားတာနဲ့ ကိုမျိုး အိမ်ထဲမှာရှိတုန်း လှစ်ကနဲ
နို့ကို တခါ အဖုတ်ကိုတခါ လှန်ပြပေးလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီလိုလည်းပြလိုက်ရော သူအိမ်ကိုပြေးတော့တာပါ
ဘဲ။ ဂွင်းပြေးထုတာဘဲဖြစ်ပါလိမ့် မယ်။ စနေ၊တနင်္ဂနွေ ၂ ရက်လုံး ကျမတပည့်လေးကို ကလိခဲ့ပြီးတော့
သူရောကျမပါစောင့်စားနေခဲ့တဲ့ တနင်္လာနေ့ကို ရောက်လာ ပါ တော့တယ်။ အဲဒီနေ့ကျောင်းကပြန်လာ
တာနဲ့ ကျမထမင်းစားလို့တောင်မပြီးသေးဘူး သုတ်ကနဲ သူရောက် လာပါတယ်။ “ဟဲ့ငဇော်၊ ဝီရိရ ကော
င်းလိုက်တာ၊ ထမင်းကောစားခဲ့ရဲ့လား” “စားခဲ့ပါတယ် ဆရာမရဲ့” ဇော်ဇော်က ကျမထမင်းစားနေတဲ့ နား
မှာလာထိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ကျမကို နောက်ကနေဖက်ပြီး “ဆရာမရယ်၊ သားမနေ့က တနေ့လုံးနေလို့မရ
ဘူး၊ ဆရာမကိုဘဲ အရမ်းဟိုဟာဖြစ်နေတာ” “ဟဲ့ဘယ်ဟာဖြစ်နေတာတုံး၊ ရှင်ရှင်းပြောပါဟဲ့” “ဆရာမက
လည်း၊ ဟိုနေ့ကလို လိုးချင်နေတာကိုပြောတာဗျ” “ဟင်းဟင်းဟင်း..ကောင်လေးက ကြိုက်နေပြီပေါ့လေ၊
ဟုတ်လား” “အင်းပေါ့ဆရာမရဲ့၊ ဆရာမမှာက အန်ကယ်မျိုးရှိသေးတယ်၊ သားမှာက ဘယ်သူမှ မရှိဘူးေ
လ၊ ဆရာမ အန်ကယ်မျိုးနဲ့လိုးဖြစ်သေးတယ် မို့လား” “အင်းပေါ့၊ ကိုယ့်ယောင်္ကျား စနေတနင်္ဂနွေလေး
အားတုန်းလိုးရတာကို” “အန်ကယ်မျိုးလိုးတာကောင်းလားဟင်၊ ဆရာမ” “အင်း၊ ကောင်းတယ်၊” “သား
လဲ ဒီနေ့ကောင်းကောင်းလိုးပေးမယ်နော်၊ ဆရာမ” “အေးပါ၊ ကြည့်သေးတာပေါ့၊ ခုတော့ ဆရာမ ထမင်း
စားပရစေဦး၊ သွား မင်း စာအုပ်တွေ ထုတ်ထားနှင့်၊ စာသင်တာတော့ရပ်လို့မဖြစ်ဘူး နော်” ဇော်ဇော် စာ
အုပ်တွေပြင်ဆင်နေတုံး ကျမလည်း ထမင်းစားတာ လက်စသပ်ပြီး နောက်ဖေးဝင်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်ဖေး
မှာ ကျမ အဖုတ်ကို အဖုတ်ဆေးတဲ့အရည်နဲ့ သေသေချာချာဆေးလိုက်ပါတယ်။ တနေကုန်ကျောင်းမှာ ပ
င်တီဝတ်ထားပြီး သေးတွေဘာတွေပေါက်ထားတော့ အောင်းပြီး ကျမအဖုတ်ကြီး နံနေမှာစိုးလို့ပါ။ ဒီနေ့
ကျမတပည့်လေးကို သင်ခန်းစာ အသစ်တက်ပေးဘို့လည်းရှိတော့ ကျမအဖုတ်က နံနေလို့ မဖြစ်ဘူးေ
လ။ ပြီးတော့ စပန့်ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ စွတ်ကျယ်ဂျိုင်းပြတ်ကိုလဲဝတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ေ
ဇာ်ဇော်က ကျမကို မြင်တာနဲ့ သူ့စာလုပ်လက်စကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျမလည်းသ့ူကို လက်ဆွဲထူပြီး အ
ခန်းထဲကိုဆွဲခေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ အခန်းထဲ ရောက် တာနဲ့ ဇော်ဇော်က မနေ့ကသင်ပေးထားသလို ကျမကို
စ နမ်းပါတယ်။ ကျမနှုပ်ခမ်းကို တဝကြီးနမ်းပြီတော့ သူက ကျမ အပေါ် စွပ်ကျယ် ကို မ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။

ပြီတော့ ကျမကို မတ်တတ်အတိုင်းထားပြီးသူက ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ အဲဒီတော့ ကျ
မနို့နဲ့ သူ့ပါးစပ်တတန်းတည်းဖြစ်သွားပြီး ဇော်ဇော်က ကျမနို့ကို စပြီးစို့ပါတော့တယ်။ သူ့လက်တွေက ကျ
မခါးကိုသိုင်းဖက် ထားပြီး သူကနို့ကို ဘယ်တလှည့် ညာတလှည့် အသေအချာကိုစို့ပါတော့တယ်။ အရင်ေ
ခါက်က နို့သင်ခန်းစာ လုံးဝမရောက်ခဲ့ပေမဲ့ အခု ကျမ တပည့်က ဆရာထက် တပည့်လက်စောင်းထက်ြ
ပနေပါတယ်။ နို့ကိုတော်တော်ကြာကြာစို့နေတော့ ကျမနို့ အတွင်းထဲကရော ဆီးခုံနား ကပါ ယားကျိကျိဖြ
စ်လာပြီး ကျမ အဖုတ်ထဲကလည်း အရည်တွေစိမ့်ထွက်လာပါတယ်။ သူက ခနထပ်စို့ပြီး မတ်တတ်ထရပ်
လိုက်ပြီး ကျမကို ကုတင်ပေါ် အသာလေးတွန်းပြီးထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့သူကကုတင်အောက်မှာ
ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်ထိ ဇော်ဇော် အဝတ်အစားလုံးဝမချွတ်သေးပါဘူး။ ကျမကလည်း
ဘာမှ မပြော ဘာမှမလုပ်ဘဲ သူ့စိတ်ကူးနဲ့သူ့ကိုလွှတ်ပေး ထားလိုက်ပါတယ်။ ကုတင်အောက်မှာ ထိုင်ပြီးေ
တာ့ သူက ကျမ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ခြေကျင်းဝတ်ကနေဆုတ်ကိုင်ပြီး ဆွဲထောင် လိုက်ပါတယ်။ ကျ
မက နောက်ကိုလန်မကျသွားရအောင်နောက်ဘက်ကို လက်နဲ့ထောက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူက
ကျမ ခြေထောက် နှစ်ချောင်း ကို ဖြဲလိုက်ပြီး ကျမအဖုတ်ကို စပြီးနမ်းပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့လျှာနဲ့ကျ
မအဖုတ်ကို စပြီးယက်ပါတော့တယ်။ ကျမ အစီအစဉ်က သူ့ကို ဒီနေ့ အဖုတ်ယက်တဲ့သင်ခန်းစာတက်ပေး
မလို့ဟာကို သူက ကျမထက်ကိုကျော်နေပါတော့တယ်။ ကျမလည်း ပျော်ပျော် ကြီး အယက်ခံရတော့
တာပေါ့ရှင်။ “ရှီး…အီး….ရှီး.. ကောင်းတယ် သားလေးရယ်၊ တော်လိုက်တာ…. အား….ယက်၊ ယက် နာ
နာလေးယက်ပေး” ဇော်ဇော်က ကျမအဖုတ်ကို အပေါ်အောက် စအိုဝကနေ ဆီးခုံထိ ဆွဲဆွဲ ယက်ပေးပြီး
ခနနေတော့ ကျမရဲ့စောက်စေ့ကို လျှာနဲ့ ခပ်ပေး ပြန်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမအဖုတ် အတွင်းထဲကို သူ့လျှာ
ကို ထိုးထည့်ပြီးတော့ ကျမကို လျှာနဲ့လိုးပြန်ပါတယ်။ အဲဒီလိုလိုးတာက ခုန အစေ့ကို ယက်သလောက်မေ
ကာင်းလို့ ကျမက သူ့ခေါင်းကို အသာလေး ကျမဘက်ဆွဲလိုက်ပြီး သူ့လျှာကျမ စောက်စေ့နားရောက်ေ
တာ့ မှ လွှတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း တထွာပြရင် တတောင်မြင်တဲ့ကလေးပါ။ ကျမကြိုက်မှန်း
သိတော့ ကျမ စောက်စေ့ကိုနောက်ပိုင်း ပို ဦးစားပေးပြီးယက်ပါတယ်။ “အား……..ကလေးရေ… အစေ့ကို
ဖိဖိပြီးယက်ပေးစမ်း၊ အင်း… ဟုတ်တယ် အဲဒါမျိုး၊ အား.. ယက်၊ယက်၊ ဖိယက်၊ အား..အား…အား… ေ
ကာင်းတယ် ငဇော်ရဲ့အား…..ကောင်းလိုက်တာ..ရှီး…..” ကျမမှာ ကောင်းလွန်းလို့ အဖုတ်ထဲက စောက်ရ
ည်တွေက ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲထွက်နေပါတော့တယ်။ ဒါကိုကျမတပည့်လေးက မရွံမရှာ ယက်နေတာ
သူ့မျက်နှာတခုလုံးလည်းကျမစောက်ရည်တွေနဲ့ ရွဲရွဲ စိုနေပါတော့တယ်ရှင်။ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး ကျမေ
စာက်ခေါင်းထဲမှာ အရမ်းယားလာပြီး တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ ဖြင်းကနဲဖြင်းကနဲ ထလာပါတယ်။ အြေ
ကာပေါင်းတထောင် စိမ့်နေအောင်ကောင်းတယ် ဆိုတာ ဒါမျိုးကိုဆိုတာဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ ဇော်ဇော်က ဒီေ
လာက်နဲ့ မရပ်သေးဘဲ သူ့လက်ညှိုးကို ကျမစောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်ပါ တယ်။ သူ့လက်ညှိုးကို ပ
က်လက်လေးထားပြီး ကျမအဖုတ်ကို လက်ညှိုးနဲ့လိုးပါတော့တယ်။ တချိန်ထဲမှာဘဲ သူ့ပါးစပ်က ကျမစော
က်စေ့ ကို စုပ်ပေးထားပြီး လျှာကလည်း စောက်စေ့ကို မနားတမ်း ကလိနေပါတယ်။ ခနနေတော့ လက်
ညှိုးတချောင်းနေရာမှာ လက်ခလည်ပါ ပေါင်းပြီးနှစ်ချောင်း ဆက်လိုးပါတယ်။ သူ့ လက်တချောင်းနဲ့ နဲနဲေ
လး အားမရဖြစ်လာတဲ့အချိန်မှာဘဲ နှစ်ချောင်းဝင်လာတော့ ကျမမှာ ကောင်းပြီးရင်းကောင်းနေရပါတော့
တယ်။ ကျမတပည့်လေးက ကျမလိုအပ်တဲ့အချိန်မှာ ကျမ မပြောရဘဲနဲ့ကို ဘာလိုတယ်ဆိုတာကို အလိုလို
သိနေသလိုပါဘဲ။ အဲဒီအချိန်ပိုင်းလေးမှာဘဲ ကျမ စောက်ဖုတ် ဟိုး အတွင်းထဲကနေ လှိုင်းလုံးတလုံး တ
လိမ့်လိမ့် တက်လာ သလိုမျိုး လှိုက်ကနဲ လှိုက်ကနဲ ဖြစ်လာပြီး ကျမအသိထဲမှာ ဘာမှမရှိတော့ဘဲ ကော
င်းလွန်းမက ကောင်းလာပြီးတော့ “အား..အား.. အိ၊ အိ၊ ကောင်းတယ်၊ ကောင်း၊ ကောင်း၊ အား၊ ကော
င်းလိုက်တာ၊ သေပါပြီ၊ အား…အား…အား…အား…………….” ယားလည်းယား ကောင်းလည်းကောင်းလွ
န်းလို့ ကျမဖင်ကြီးက အပေါ်ကို ဆတ်ကနဲ၊ဆတ်ကနဲ ကြွတက်လာပြီး ကျမတကိုယ်လုံး တုံတက်လာပြီး ြ
ပင်းပြင်းထန်ထန်ကို ပြီးသွားခဲ့ရပါတော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဇော်ဇော်က ကျမ အဖုတ်ကို လုံးဝ အလွတ်မပေးေ
သးဘဲ လက်က လည်း အထဲမှာ ဆက်ကလိနေ ပါးစပ်ကလည်း စောက်စေ့ကို အဆက်မပြတ်ဆက်စုပ်နေ
လို့ ကျမမှာ သူ့ခေါင်းကို အတင်း တွန်းထုတ်ပြီး ကျမအဖုတ်ကိုလည်းသူ့လက်နဲ့ဝေးရာကို အတင်း ဆွဲခွာ
လိုက်ရပါတော့တယ်။ လုပ်ပေးနေတာက သူဖြစ်ပေမဲ့ ကျမမှာ မောပြီး အသက်ကိုတောင်မနဲရှိုက်ရှိုက်ပြီး
ရှူနေရပါတယ်။ သေအောင်ကောင်းတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးဘဲဖြစ်မှာပါ။ ကျမဘဝတလျောက်လုံးကိုမျိုး တစ်ယောက်

တည်းရဲ့အလိုးကိုဘဲခံခဲ့ရဘူးပါတယ်။ ကိုမျိုးက နည်းမျိုးစုံ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ လိုးပေးခဲ့လို့ အရသာမျိုးစုံရခဲ့
ဘူး ကောင်းခဲ့ဘူးပေမဲ့ ခိုးစားရလို့လားတော့မသိပါဘူး ဒီနေ့ ရတဲ့အရသာမျိုး ကောင်းတဲ့ကောင်းခြင်းမျိုး
ကိုတော့ လုံးဝမမီပါဘူး။ XXXXXXXXXXXX “ဇော်ဇော်” ကျနော်က ဆရာမ အမောပြေအောင်ခနစောင့်နေ
လိုက်ပြီးကျနော့ ဘောင်းဘီနဲ့ တီရှပ်ကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ဆရာမ အသက်ရှူနဲနဲ မှန်လာတော့သူ့ခြေေ
ထာက်ကိုပြန်ဆွဲယူပြီးသူ့ကိုယ်လုံးကို ကုတင်စောင်းဘက်ပြန်ဆွဲလိုက်ပါတယ်။ သူကလည်း ဘာမှမပြော
ဘဲ အလိုက်သင့်ပါလာပါတယ်။ ကျနော်က ဟိုတနေ့က ကျခဲ့တဲ့သိက္ခာ ကိုပြန်ဆယ်ရဦးမှာမို့ အစွမ်းကုန်
ကျိုးစားနေရတာပါ။ ပြီးတော့ ဆရာမယောင်္ကျားကလည်း ဆရာမကို အလိုးကောင်းတယ်ဆိုတော့ သူ့ထ
က်မသာရင် ရေရှည်မှာကျနော့အတွက်လွယ်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ခုအချိန်မှာ ကျနော့လီးကြီးကလည်း
ဆရာမကိုလိုးဖို့ လုံးဝ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီး မာတောင်နေပါပြီ။ ကျနော်က ဆရာမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ေ
ဘးကိုဆွဲဖျဲလိုက်ပြီးတော့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေတဲ့ သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို မက်မက်မောမော ကိုြ
ကည့်လိုက်ပါတယ်။ ဖေါင်းကား ဖြူဖွေးပြီး ဟတတ လေးဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်တခုဟာ ဘယ်လောက်မ
က်မောစရာကောင်းလည်းဆိုတာတော့ ကြုံဘူးမှဘဲ သိနိုင်ပါလိမ့် မယ်။ ကျနော်က ကျနော့လီးကိုလက်
နဲ့ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဟ တတလေး ဖြစ်နေတဲ့ ဆရာမရဲ့ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ဖြေးဖြေး ေ
လးပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့ ဆရာမဟာ ဟင်းကနဲ ဖြစ်သွားပြီး သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းကို အပေါ်သွားနဲ့ ဖိကို
က်ထားလို့ မျက်လုံး လေး မပွင့်တပွင့်နဲ့ ကျနော့မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော့လီးကလည်း
ဆရာမရဲ့စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေ ပါပြီ။ အပေါ်အောက် ဖိဆွဲပေးနေရင်းက တခါတခါ
မှာ အဖုတ်ထဲကို ဒစ် တဝက်လောက်ဝင်အောင် ဖိသွင်းသွင်းပေးလိုက် စောက်စေ့ကို လီးထိပ်နဲ့ ဖိပွတ်လို
က်အထဲကိုဒစ်တမြုပ်စာလောက် သွင်းပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးလိုက်တော့ ဆရာမမှာ အသက်ရှူမြန်လာပြီး
“သားရေ၊ ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလည်း၊ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဆရာမကို သေအောင်သတ်နေတာလား
ဟင်” ဆိုပြီး သူ့တကိုယ်လုံးမြောက်ကြွ မြောက်ကြွ ဖြစ်လာပြန်ပါတယ်။ “သားလေး၊ တော်ပါတော့သားေ
လးရယ်၊ ဆရာမကို ဆက်မနှိပ်ဆက်ပါနဲ့တော့၊ မင်းလီးကြီး တဆုံးထည့်လိုက်ပါတော့နော်၊ ဆရာမ မေ
နနိုင်တော့ဘူး၊ လုပ်ပါသားရယ်၊ လိုးပါတော့နော်” ကျနော်လည်းဆရာမကတောင်းပန်နေတော့ ကျနော့
လီးကြီးကို ဆရာမစောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို ဖြေးဖြေး၊ ဖြေးဖြေးနဲ့ တဆုံးထိထိုးသွင်း လိုက်ပါတော့တယ်၊
“အီး……….ကောင်းလိုက်တာ….အောင်မလေး.. အမေရေ ကောင်းတယ်အမေရဲ့” ဆရာမက အဲ့လို
သူ့အမေကိုတနေတုံး ကျနော့မှာ ဆရာမအဖုတ်ကို မှန်မှန်ကြီးစ လိုးပါတော့တယ်။ ကျနော်လိုးနေတုံး
ဆရာမကလည်း အငြိမ်မနေဘဲ သူ့ခြေထောက်ကိုသူကိုယ်တိုင်ခြေကျင်းဝတ်ကနေလှမ်းဆွဲထားပြီး အော
က်ကနေ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ကျနော့လီးကို ကော့ကော့ထိုးနေပါတယ်။ ကျနော့ကအစောင့် သူ့ကအေ
ကာ့နဲ့ တိုင်မင် မှန်မှန်နဲ့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် စည်းချက်ညီညီ နဲ့ တော်တော် ကြာကြာလိုးပြီးတော့
ဆရာမက သူ့ရဲ့ကော့ရှိန်ကို ပိုအရှိန်မြှင့်လိုက်ပြီး အားကိုလည်းပိုတိုးလိုက်ပြီးတအားစောင့်ထိုးလာပါတ
ယ်။ ကျနော်လည်း သူ့အရှိန်နဲ့လိုက်အောင် အသားကုန်ကိုစောင့်စောင့်လိုးပြစ်လိုက်ပါတယ်။
“အား….အီး…အား…အူး…အမလေး…သေပါပြီ..ကောင်းလိုက်တာ၊ လိုးပါ၊ လိုးပါ၊ လိုးပါ၊ စောင့်ပါ၊
အသားကုန်စောင့်ပါ၊ အီး..အီး… လိုးပြစ်၊ စောင့်လိုး၊ စောင့်လိုး၊ အမလေး အမေရေ ကောင်းလွန်းလို့ပါ၊
သားရေ လိုး၊ လိုး၊ လိုးပါသားရယ်၊မရပ်လိုက်ပါနဲ့” သူအော်လေ၊ ကျနော်က အားကုန်စောင့်လိုးလေနဲ့
ကျနော်လည်းတော်တော်မောနေပါပြီ၊ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့အဖို့ကတော့ ကျနော်သေချင် သေ သွားပါစေ လုံးဝမချ
န်ဘဲကို အားကုန်လိုးမှာပါ။ ကျနော် ကုတင်အောက်ကနေ မတ်တတ်စောင့်နေရတာ ကြာလာတော့ ပုံစံတ
မျိုး ပြောင်း ပြီး ကျနော့ညာခြေထောက်ကို ဆရာမရဲ့ ဘယ်ခြေထောက်ပေါ်ခွကျော်လိုက်ပြီး အပေါ်စီးကထ
ပ်ပြီး ဖိဖိပြီးစောင့်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတခါတော့ကျနော်တို့နှစိယောက်က နဲနဲလေး ဘေးတိုက်ပုံစံဖြစ်
သွားပြီး ကပ်ကျေးလို ဖြစ်သွားပါတယ်။ အခုနက နဲနဲခံနေတဲ့ ဆရာမရဲ့ တင်ပါးက အသားတွေလည်း လွ
တ်သွားပြီး ဆရာမဆီးခုံနဲ့ ကျနော်ဆီးခုံ သေသေချာချာကိုထိလာပြီး စောင့်ရတာလည်း အရမ်းကို ကောင်း
လာပါတယ်။ အသားချင်းရိုက်သံကလည်း အကျယ်ကြီးကိုထွက်လာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီအချိန်မှာ ကျနော်
တို့နှစ်ယောက် စလုံး ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။ ကျနော်ကလည်းဆရာမကိုခုလို အကြာကြီးလိုးနို
င်အောင် ခုန ဆရာမ ထမင်းစားနေတုံးက စာကြည့် စားပွဲမှာ ဂွင်းတခါထုထားတော့ ဆရာမကို အကြာကြီး
လိုးနိုင်နေပါတယ်။ ဆရာမမှာတော့ အောက်ကနေ နိဗ္ဗါန်ကို ဘယ်နှစ်ကြိမ်ရောက် နေလည်းမသိတော့ပါ

ဘူး။ နှစ်ယောက်သား ချွေ းတွေကလည်းရွှဲ မောကလည်းမောနဲ့ တော်တော်လေးကြာလာတော့ ကျနော်
လည်း ပြီးချင်သလိုလိုဖြစ်လာပါတယ်။ ကျနော့လီးတချောင်းလုံး တင်းလာပြီး သံချောင်းလို တအားမာလာ
ပါတယ်၊ အဲဒီလိုကျနော့လီးက မာလာလေ ဆရာမရဲ့ မျက်လုံးကလည်းပြူးလာပြီးတော့ ကျနော့ကို အော
က်က ပိုပြီးအရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ပြန်စောင့်ပါတော့တယ်။ အံကို လည်းကြိတ်ထားပြီး ရင်ခေါင်းသံကြီးနဲ့ “အီး…
အီး….အီး….အီး…” နဲ့အော်နေပါတော့တယ်။ ကျနော်လည်း တတ်နိုင်သလောက် ထိမ်းထားပြီးမထိမ်းနိုင်ေ
တာ့တဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်ရောက်တော့မှဘဲ ရှိသမျှ အားတွေ အကုန်သုံးပြီး ဖိစောင့်ချလိုက်ပြီး ကျနော့လရ
ည်တွေကို ဆရာမစောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ တော် တော်ကြာတဲ့အထိ ဒီအ
တိုင်း လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲကမထုတ်ဘဲဖိသွင်းထားလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်စလုံး တယော
က်လီး နဲ့ တယောက်စောက်ဖုတ် အတင်းဆွဲကပ်ထားပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်နေတာဘဲ တော်တော်ကြာပါ
တယ်။ အဲဒီအရှိန်ငြိမ်သွားတော့မှ ကျနော့လီးလည်း ပျော့ခွေသွားပြီး ဆရာမစောက်ဖုတ်ထည်းက ဆွဲမထု
တ်ရဘဲ အလိုလို ထွက်လာပါတော့တယ်။ အဲဒီတော့မှ ကျနော် လည်း ဆရာမ ဘေးမှာ ပစ်လဲှချလိုက်ပါတ
ယ်။ ဆရာမက ကျနော့ကို ဖက်ထားပြီး “သားလေးရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဘယ်လိုကောင်းမှန်းကိုမသိ
ဘူး၊ မင်းက ဆရာမရဲ့ဆရာဖြစ်သွားပြီ သိလား” “အန်ကယ်မျိုး လိုးတာနဲ့ ဘယ်လိုနေလဲဟင်” “အိုး၊ ဘာ
မှမဆိုင်ဘူး၊ ဒါကိုမှလိုးတယ်ခေါ်တာ၊ မင်းလိုကောင်းအောင်ဘယ်သူမှလိုးနိုင်မှာမဟုတ်ဘူးသိလား” အဲ
ဒီနေ့ကတော့ ကျနော်တို့စာမသင်ဖြစ်ပါဘူး၊ နာရီဝက်လောက်နားပြီတော့ နောက်တချီ၊ ပြီးတော့နာရီဝ
က်လောက်နားပြီးတော့ နောက်တချီနဲ့ စုစုပေါင်း ၄ ချီ လိုးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ နောက်နေ့တွေမှာတော့
ဆရာမက စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ လိုးစေပါတယ်။ စာမသင်ခင်တချီ၊ ပြီးရင် စာသင်၊ ပြန်ခါနီးတချီ တနေ့ကို ၂ ချီ
ဘဲ အလိုးခံပါတယ်။ ဆရာမကတော့ စနေတနင်္ဂနွမှာ အန်ကယ်မျိုးကလိုး၊ ကျန်တဲ့နေ့တွေမှာ ကျနော်က
လိုးနဲ့ ကောင်းကောင်းကြီးဇိမ်တွေ့နေပါတော့တယ်။ ထူးဆန်းတာက ဆရာမကို လိုးလိုးပြီးစာသင်ရတော့
စာတွေလည်းပိုအရလွယ်ပြီး ညာဏ်လည်းပိုကောင်းလာသလိုပါဘဲ။အဲဒီနှစ်က ၁၀ တန်းကို ကျနော် ဂုဏ်
ထူး ၅ ဘာသာနဲ့အောင်ခဲ့ ပါတယ်။ ၁၀ တန်းအောင်ပြီးကျနော် ဆေးတက်နေတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဆရာမ
ကို အရင်လောက်မလိုးဖြစ်တော့ပါဘူး။ ကျနော်က တနေကုန် ကျောင်းတက်နေရပြီး ပြန်လာတဲ့အခါ
ဆရာမတို့အိမ်မှာ မိသားစုကစုံနေပါပြီ။ ကျနော့မှာလည်း ကျောင်းမှာ စော်တပွေရပြီး သူ့ကို ဝါးနေရတော့
အဆင်ပြေနေပါတယ်။ ကျနော့ လက်ဦးဆရာမကိုတော့ ကျနော့ကျောင်း ပိတ်တဲ့၇က်တချို့မှာတော့ ရံဖန်
ရံခါလောက်ဘဲ လိုးဖြစ်ပါတော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီသင်ခန်းစာတွေ ပထမဦးဆုံးသင်ပေးခဲ့တဲ့ ကျနော့ ဆရာမ
ဒေါ်ဝေဝေမာရဲ့ ကျေးဇူးကိုတော့ တသက်လုံး တ သသ သတိရနေမိပါတော့တယ်။
ပြီးပါပြီ ။ ။
ချစ်ခြင်းများစွာဖြင့်
#မန္တလာမောင်မောင်တု်